Toelichting op het ontwerpconcept Refractions

Uitgangspunt voor mijn ontwerp was een uiteenzetting met het strakke geometrische patroon van kavels, wegen en sloten in de beemster. Dit patroon, bestaand uit rechthoekige percelen verkaveld in blokken van 1800 bij 1850 meter, is zo dominant, dat een ontwerpoplossing voor een nederzetting in dit gebied aan dit patroon aansluiten moet – of in vorm of juist contravorm.

Uit mijn plananalyse, die het kavelpatroon van de beemster in de schalen 1:1 000 000 tot 1:200 onderzoekt, bleek, dat vooral op de schalen 1:50 000, 1:20 000 en 1:5000 bijna geen variaties op het monotone geometrische patroon te vinden zijn. Op kleinere schaal zijn dan wel weer variaties te vinden, zoals in de verkaveling rond de boederijen en op nog kleinere schaal in de vorm van de gebouwen.

Mijn ontwerpoplossing grijpt op het monotone schaalniveau 1:20 000/ 1:5000 in het patroon in: Hier onstaan variaties op de geometrische verkaveling. Uitgangspunt voor de compositie is het patroon van zwembadtegels, zoals dat vervormd wordt door de lichtbreking van het water.

Ik heb geprobeerd om dit patroon toe te passen alsof het fort een beweging genereert die vergelijkbaar is met die van bewegend water waardoor de kavelgrenzen vervormen. Het patroon van de op deze manier ontstane kavels is de basisvorm voor alle nieuw ontworpen straten, sloten, percelen, pleinen, gebouwen en beplanting.

Een vloeiende overgang tussen het nieuwe ontwerpgebied en de reeds bestaande nederzetting wordt geschept door middel van bomenrijen en kleine wegen, die in de vorm van het nieuwe patroon vanuit de nieuwe kavels tot in de oude kavels doorlopen.